بررسی نگرش و دانش محیط‌زیستی دانش‌آموزان پایه ششم، هفتم و هشتم در محیط‌های شهری و روستایی (مطالعه موردی: قزوین)

تخریب محیط‌زیست، از بین رفتن روزافزون منابع طبیعی و روند فزآینده آلودگی‌های گوناگون محیطی حاکی از وضعیت بحرانی محیط‌زیست جهان است. آنچه که آتش این بحران را شعله‌ور می‌کند، عدم آگاهی نوع بشر نسبت به اهمیت محیط‌زیست است. کودکان و نوجوانان، سرمایه‌های اصلی یک جامعه­اند. میزان توجه مسئولین جامعه در ارتقا سطح دانش و نگرش محیط‌زیستی این گروه می‌تواند مبنای تخمین پیشرفت و توسعه محیط‌زیستی آتی جامعه در زمینه‌های گوناگون باشد. این پژوهش با رویکرد تعیین پارامترهای فردی و اقتصادی- اجتماعی موثر بر نگرش و دانش محیط‌زیستی دانش‌آموزان شهری و روستایی پایه ششم، هفتم و هشتم انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان این گروه سنی در دو ناحیه آموزش و پرورش شهر قزوین و روستاهای تحت پوشش این دو ناحیه بود. با استفاده از روش تصادفی طبقه‌بندی شده و به کمک پرسشنامه 721 دانش‌آموز مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده، توسط نرم‌افزار SPSS و با آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه و نیز آزمون t مورد تجزیه و تحلیل واقع شده و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود تفاوتی معنادار بین سطح دانش محیط‌زیستی دانش‌آموزان شهری و روستایی و عدم وجود تفاوتی معنادار بین نگرش محیط‌زیستی دانش‌آموزان دو جامعه خرد آماری بود. از بین 16 پارامتر مختلف فردی و اقتصادی- اجتماعی مورد آزمون، دو فاکتور جنسیت و نوع مدرسه دانش‌آموزان در هر دو جامعه شهری و روستایی بر نگرش و دانش محیط‌زیستی دانش‌آموزان مؤثر بوده و تاثیر سایر پارامترها در دو جامعه شهری و روستایی متفاوت و برخی از پارامترها نیز فاقد اثر بودند. نتایج می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های آتی جهت ارتقا میزان سطح دانش و نگرش محیط‌زیستی دانش‌آموزان بکار گرفته شود.